3 yaşındayken üvey ailesine HIV virüsü taşıdığı için en fazla 5 yaşında kadar yaşayabileceği söylenen Hydeia Broadbent, şu anda 28 yaşında. HIV/AIDS kampanyalarında yer alarak, toplumun AIDS’li hastalara karşı önyargısını kırmak, insanları bilinçlendirmek ve HIV virüsünün yayılmasını engellemek için 6 yaşından beri savaşıyor. Kendisi de HIV virüsü taşıyan ve bunu “siyahi veya kadın” olması kadar normal bir durum olarak gördüğü için, hiç bir zaman saklama ihtiyacı hissetmeyen Hydeia, “Her sabah gözlerimi açtığımda bana bir gün daha bağışladığı için Tanrı’ya bir kez daha minnettar oluyorum” diyor.

Yanlış ve eksik bilgilendirmeler sonucunda gereken hassasiyetin gösterilmediği, fakat tedbirler alınması durumunda yüzde yüz engellenebilir olan AIDS hastalığının sona ermesi için çocukluğundan beri mücadele ederek. toplumda bir çok kişiye örnek olması gereken Hyedia ile çocukluğuna, ailesine, sevgililerine, kampanyalarına ve daha da önemlisi, nasıl bu kadar cesur ve güçlü bir insan olduğuna dair sohbet ettik.

İlk olarak üvey ailenden biraz bahseder misin? Seni evlat edinmeden önce AIDS’li olduğunu biliyorlar mıydı?

Biyolojik annem uyuşturucu bağımlısı olduğu için 6 aylıkken yetimhaneye bırakılmışım. 3 yaşına gelince, şimdiki üvey ailem bir eve ihtiyacım olduğunu düşünerek, beni evlat edinmeye karar vermiş. O zaman AIDS olduğumu bilmiyorlarmış. Fakat bir süre sonra, yetimhane kayıtlarının incelenmesi sonucunda, kardeşlerimden birinde enfeksiyon olduğu ortaya çıkınca, bu durum karşısında tedbir almak isteyen Nevada eyaletinin sağlık görevlileri üvey aileme ulaşarak, bana HIV/AIDS testi yaptırmaları gerektiğini söylemiş ve yapılan testler sonucunda benim AIDS’li olduğum tespit edilmiş.

AIDS’li olduğunu üvey ailene söyleyen doktorlar, senin için, “En fazla 5 yaşına kadar yaşar” demişler. Şu an 28 yaşında güçlü bir kadınsın. Dünyada her sene yaklaşık 1.5 milyon kişi bu hastalık yüzünden hayatını kaybederken, sen bu kadar uzun bir süre nasıl hayatta kaldın?

Evet, doktorların söylediğine göre, teşhis koyulduktan sonraki iki yıl içinde ölmem gerekiyordu. Fakat gördüğünüz gibi, aradan 25 yıl geçmesine rağmen hala hayattayım. Öncellikle, Tanrı’nın benim hayatımı kurtardığına inanıyorum. Ayrıca, bana HIV/AIDS teşhisi konulduğu zaman, bu hastalığın tedavisi için sadece araştırma hastanelerine başvuruluyordu. Ailem de beni, Ulusal Sağlık Enstitüsü'ne (NIH) götürerek orada deneysel bir tedavi görmemi sağladı. Bu kadar uzun süre hayatta kalmamın en büyük iki etkeninin bunlar olduğunu düşünüyorum.

AIDS’li olmanın gerçek anlamda ne demek olduğunu ilk kaç yaşında anladın?

HIV virüsünü taşımam hiç bir zaman bir sır gibi saklanmadı. Ailem bana karşı her zaman çok dürüst oldu ve benden de etrafıma karşı dürüst davranmam istendi. Bu yüzden, bu gerçeği bilerek ve etrafımdakilerle paylaşarak büyüdüm. Kafamı karıştırmadan, her şeyi direkt olarak bana anlattılar. Doğuştan siyahi olmam gibi, doğuştan AIDS'li olduğumu bilerek büyüdüm.

Ailene bu kadar açık oldukları için hiç sinirlendiğin oldu mu?

Hayır, onlara asla kızmadım.

Niçin HIV/AIDS eğitiminin bu kadar önemli olduğunu düşünüyorsun?

İlk olarak şunu söyleyebilirim ki, bu hastalığa yakalanmak zorunda değilsiniz ama bu hastalık hakkında bilgi sahibi olmak zorundasınız. Benim gibi doğuştan AIDS’li  olmamanız, bu hastalığa hiç bir zaman yakalanmayacağınız anlamına gelmez. Bu yüzden, ben hep sesimi duyurmaya çalıştım. AIDS yüzde yüz engellenebilir bir  hastalık. Maalesef insanlar bu konuda yeteri kadar bilinçli değil. Ayrıca, bu ülkede yaşayan insanlar, devlete ödedikleri vergilerin yüzde kaçının AIDS’li hastalarının tedavileri için ayrıldığını ve ne tür haklara sahip olduklarını bilmiyor. Bu nedenlerden dolayı, HIV/AIDS eğitiminin öğrencilere liseden itibaren bir ders olarak verilmesi gerektiğini düşünüyorum ve bu düşünceyi savunan bütün kampanyalarda yer alıyorum. Artık hiç bir bebeğin AIDS’li doğduğunu duymak istemiyorum.

Sağlık sigortası olmayan bir AIDS’li hastanın ABD’de tedavi görmesi ne kadara mal oluyor?

Şunu söyleyebilirim ki, doktoru sadece bir kez görmenin fiyatı yaklaşık 200 dolar iken, bir hapın fiyatı 400 dolar ile 500 dolar arasında değişiyor.

Neden diğer AIDS’li hastalar senin kadar cesur değil? Onların senin gibi ön planda mücadele etmesini engelleyen etkenler neler olabilir?

Biri HIV taşıyorsa, o insana yanlış bir şey yapmış veya kötü bir insanmış gibi bakılıyor. Başka bir ifadeyle, o kişi sadece hasta olduğu için “suçlu” bulunuyor.  Bu yüzden yapmamız gereken en önemli şeylerden biri, bu önyargıyı ortadan kaldırmak. AIDS’li bir insan kirli bir insan demek değildir. Haksız yere vurulan bu damgayı ortadan kaldırdığımız zaman, benim gibi diğer AIDS’lilerin de çekinmeden seslerini duyuracağına eminim.

25 yıl önceye baktığımızda, bu tür bir ön yargının büyük bir oranda azaldığını söyleyebilir miyiz?

1990’ların başında daha iyi bir durumdaydık. Fakat bilinçlenme konusunda, özellikle son yıllarda, gerilediğimizi düşünüyorum. Evet, artık ilaçlara ulaşmak daha kolay ve eskiye oranla daha az insan hayatını kaybediyor. Sonuç olarak, artık “HIV/AIDS  kontrol altında” diyebiliyoruz. Fakat yeni jenerasyona baktığımda, hastalıktan korunmak için yeterince önlem almadıklarını gözlemliyorum. Bu yüzden de, onların daha çok bilgilendirilmesi gerektiğini savunuyorum.

Twitter’da “Sadece sıradan bir kız olmak istiyorum” demişsin. Bunu biraz açıklar mısın?

O sadece Chris Brown’un söylediği bir şarkıydı.

“Keşke AIDS’li olduğumu bilmeseydi” dediğin biri oldu mu?

Lisedeyken okul arkadaşlarım hasta oluğumu bildikleri için bana farklı davranıyorlardı. O zaman “Keşke AIDS’li olmasaydım” demiştim. Fakat, daha sonra bu tarz düşünceleri kafamdan atarak, bana hasta olduğum için ayrımcılık yaptığını düşündüğüm kişilere “Ben AIDS’liyim ve gerçek olan da bu. Ne düşündüğünüz umurumda değil” diye tepki vererek, hasta olmamı bir silah olarak kullanmaya  başladım.

Biraz da aşk hayatından bahsedelim. İlk sevgilin olduğunda kaç yaşındaydın?

İlk erkek arkadaşım olduğunda 15 yaşındaydım. Bugüne kadar beraber olduğum insanların bazılarıyla güzel, bazılarıyla da kötü ilişkiler yaşadım. Hasta  olduğum için benden utananlar olduğu gibi bana her zaman destek olanlar da oldu.

Bir konuşmanda, erkek arkadaşına toplum ona seni bırakması için baskı yaptığı halde, her zaman senin yanında kaldığı için teşekkür etmiştin. Bunu biraz açıklar mısın? Hala aynı kişiyle mi berabersin?

Hayır, aynı kişiyle beraber değilim. Fakat kendisi benim hala arkadaşım. Çevresindeki insanlar ona hep beni bırakması gerektiğini söylüyordu. O ise hep benim tarafımı tuttu. Eğitimli biri olduğu için AIDS’ten nasıl korunması gerektiğini çok iyi biliyordu. Benimle bütün doktor randevularıma gelir ve bana ilaç saatlerimi hatırlatırdı. Bu yüzden ona teşekkür etme ihtiyacı hissettim.

Kampanyalarında özellikle gençlere cinsel ilişkiye girmeden önce partnerlerinden HIV/AIDS testi istemeleri gerektiğini vurguluyorsun. Sence karşımızdaki kişiyi bu testi yaptırması için nasıl ikna edebiliriz?

Bence, kişinin sadece kendine saygı duyması, bu testi yaptırmaya ikna olması için yeterli bir sebeptir.  

Kampanyaların ve sosyal medyada sürekli sesini duyurmanın sayesinde tanınan biri olduğunu düşünüyor musun?

Bence çok iyi tanınıyorum. Tabii ki bir sanatçı gibi ünlü değilim ama tanınan bir aktivistim. En çok sayıda insana ulaşmak istediğim için, sesimi duyurmak ve kendimi tanıtmak için elimden geleni yapıyorum.

Sence Amerika’da değil de başka bir ülkede yaşasaydın, sesini bu kadar çok duyulabilir miydin?

Sanmıyorum. Ayrıca, başka bir ülkede yaşasaydım, ihtiyacım olan ilaçlara ulaşmam daha zor olabilirdi diye düşünüyorum.

Son olarak bu röportajı okuyanlara iletmek istediğin bir mesajın var mı?

Öncelikle, AIDS’li insanlara ayrımcılık yapmasınlar. Bu herkesin, her an başına gelebilecek bir şey, lütfen bunun farkında olsunlar. Ayrıca, HIV/AIDS yüzde yüz engellenebilir bir hastalık. Dolayısıyla, bu hastalıktan korunmak için gereken bütün önlemleri alsınlar ve etrafındakileri  bu konuda  teşvik etsinler.

TURKISH LIFE NEWS ÖZEL HABER 

Zeynep Öz | TurkishLifeNews © 2012